In de late bronstijd, ongeveer 3000 jaar
geleden, begonnen de plaatselijke boeren systematisch granen en gewassen te verbouwen op afgebakende akkers. In de loop van generaties werden rond de buitenranden van deze akkers tot één-meter hoge aarden wallen gebouwd. Waarschijnlijk waren binnen deze wallen de gebieden nog in kleinere compartimenten verdeeld. Een raster van honderden aaneengesloten velden bedekte grote delen van het land in Noordwest-Europa.

Aan de hand van evaluaties en analyses van hoogresolutie luchtfoto’s van digitale terreinmodellen, kon ook in Graftschaft Bentheim het bestaan van van Celtic Fields worden vastgesteld. Naast geïsoleerde akkers bij Emlichheim, Getelo en Wilsum zijn grotere opeenhopingen van prehistorische akkers geïdentificeerd in de omgeving van Uelsen en Itterbeck. De vroegere afscheidingen (die nu door het ploegen zijn weggesleten), zijn op luchtfoto's als lichtgekleurde strepen te zien. Waar het reliëf niet is omgeploegd, bijvoorbeeld in oude heide- of bosgebieden, kunnen de resten van de wallen digitaal weer zichtbaar worden gemaakt (zie foto's). Een klein gedeelte van de oorspronkelijke velden bij Itterbeck is hier op de Lüneburger Kamp op schaal nagemaakt.

Gebaseerd op prehistorische landbouwmethoden, worden de nieuw aangelegde keltische akkers op een terrein van de Stichting Natuurbehoud afwisselend gebruikt als akkerland en weiland voor het vee. De oorspronkelijk gebruikte graansoorten zijn spelt, haver, emmer en eenkorn, die reeds in de bronstijd werden verbouwd. Een deel van het land wordt van tijd tot tijd braakgelegd. In het verleden werd het land bewerkt met een ard (door een os getrokken ploeg) en met de hand met schoffels, harken en sikkels, maar tegenwoordig worden moderne machines gebruikt - behalve voor demonstratiedoeleinden.